در انتخاب  لوازم آشپزخانه و همچنين لوازم برقي آشپزخانه كاملا دقت بفرماييد

1.ظروف تفلوني

ظرف‌هايي با روكش‌ نچسب، از پرطرفدارترين ظرف‌هاي پخت‌وپز هستند زيرا مي‌توان با آنها بدون روغن يا با كمترين ميزان روغن و روي حرارت كم يا متوسط آشپزي كرد. مشكل ظروف تفلوني اين است كه روكش آنها به سرعت از بين مي‌رود. اين روكش نسبت به ضربه هم بسيار حساس است و ضربه‌هاي قاشق يا چاقو مي‌تواند به آن آسيب برساند. اگر تفلون آسيب ببيند، مواد سمي و ذرات مسموم‌كننده آزاد مي‌كند و غذايي كه در آن پخت مي‌شود، مضر خواهد بود. از سوي ديگر، لايه زيرين تفلون آلومينيوم است كه خود ماده‌اي سمي است بنابراين با پخت غذا در ظرفي كه تفلون آن آسيب‌ديده و آلومينيوم زيرين نمايان است، مواد سمي وارد غذا مي‌شوند. بهترين كار اين است تفلون‌هاي ساخته‌شده در كارخانه‌هاي معتبر را تهيه و درصورتي كه آسيب ديد، از پخت غذا در آن صرف‌نظر كنيد.

2. ظروف لعابي

روكش‌هاي لعابي معمولا روي ظروفي از جنس سراميك يا چدن كشيده مي‌شوند. نگهداري اين ظروف راحت است و مي‌توان براي پخت‌ غذاهايي كه به حرارت بالا نياز دارند، از آنها استفاده كرد. متاسفانه لعاب هم همانند تفلون اگر در شرايط استاندارد تهيه نشود، مي‌تواند حاوي تركيب‌هاي سمي از جمله سرب، كادميوم‌، آرسنيك و پيگمنت‌هاي رنگي شيميايي باشد. طول عمر روكش لعابي محدود است و در اثر ضربه و تغيير حرارت ناگهاني از بين مي‌رود. هنگام شستشوي اين ظرف‌ها نبايد از سيم استفاده كرد و اگر ترك بردارند، بايد كنارشان گذاشت حتي براي نگهداري غذا هم از آنها استفاده نكرد.

3.ظروف سراميكي

سراميك در واقع نوعي ورني است. به ظروف سراميكي ظروف اكولوژيك يا سبز گفته مي‌شود. اين روكش نچسب، دقيقا مثل تفلون است با اين تفاوت كه حاوي تركيب مضر موجود در تفلون نيست. روكش‌هاي سراميكي در مقابل فرسايش و خوردگي، خراشيدگي و ساييدگي تا حدي مقاوم هستند قيمت ظروف سراميكي بالاتر از ساير ظروف پخت است به همين دليل بايد در نگهداري آنها دقت فراوان داشت تا آسيب نبينند. البته طول عمر روكش سراميكي به نحوه استفاده از ظرف، ميزان استفاده و نحوه شستشوي آن هم بستگي دارد.

4.ظروف چدني

چدن‌ها (كه تركيبي از آهن و كربن هستند)، عمر بالايي دارند. اين ظروف مناسب پخت طولاني‌ با دماي متوسط هستند و اگر فاقد آلومينيوم باشند، براي پخت‌وپز مناسب محسوب مي‌شوند، پس قبل از خريد حتما به برچسب و تركيب‌هاي مندرج در آن دقت كنيد. لازم است حين استفاده از ظروف چدني، نكته‌هايي را رعايت كنيد تا چدن ديرتر از بين برود. اول اينكه قبل از استفاده بايد چند دقيقه‌اي آنها را روي حرارت بگذاريد تا گرم شوند. براي آنكه از گرم‌شدن كافي ظرف مطمئن شويد، مي‌توانيد قطره‌اي آب داخل آن بريزيد و اگر به سرعت تبخير شد، ‌يعني ظرف گرم شده است. درصورتي كه ظروف چدني اول گرم شوند، موادغذايي به آنها نخواهد چسبيد. دوم اينكه در ظرف چدني‌اي كه هنوز استفاده نشده، نبايد آب به مدت طولاني بماند زيرا باعث مي‌شود زنگ بزند. سوم، براي شستشوي چدن از ابر استفاده كنيد زيرا سيم ظرفشويي باعث خراشيدگي و آسيب آن مي‌شود و چهارم اينكه بعد از اتمام پخت، ماده‌غذايي را از درون ظروف چدني خارج كنيد تا اكسيد نشود. در ضمن در ظروف چدني فاقد روكش نبايد مواد اسيدي مثل آبليمو يا سس گوجه‌‌فرنگي ريخت.

5.ظروف آلومينيومي

اين ظروف با قيمت پايين در بازار عرضه مي‌شوند. آلومينيوم كاربردهاي وسيعي در پخت‌وپز دارد. از ورق‌ها و ظروف يكبار مصرف پخت آلومينيومي گرفته تا قابلمه و كتري و... دليل پرطرفدار بودن آلومينيوم، سبك بودن آن و پخش كردن سريع و يكنواخت حرارت است. متاسفانه طي روند پخت، احتمال آنكه تركيب‌هاي سمي آلومينيوم وارد غذا يا آب شود، بسيار بالاست پس اگر براي سلامت خود ارزش قائل هستيد، ظروف آلومينيومي يا چدن‌هاي حاوي آلومينيوم تهيه نكنيد. آلومينيوم مي‌تواند عوارض وحشتناكي براي مغز و ماهيچه‌ها داشته باشد. در ضمن اين ظروف در برابر ضربه حساس‌اند و به سرعت تغيير شكل مي‌دهند.

6. ظروف اينوكس يا فولاد ضدزنگ

اينوكس از آهن، كروم و نيكل تهيه شده است. قابلمه‌هاي اينوكس كف ضخيمي دارند و اين موضوع باعث پخش يكنواخت حرارت مي‌شود و در نتيجه غذا در آنها به سرعت مي‌پزد و در مصرف انرژي صرفه‌جويي خواهدشد. ظروف اينوكس نچسب هم هستند اما بايد مراقب بود تركيب‌هاي كلردار يا اسيدي داخل آنها نريزد. برخي از ظروف اينوكس به 10/18 معروفند، به اين معني كه از 72 درصد آهن، 18 درصد كروم و 10 درصد نيكل تهيه شده‌اند. اين ظروف از جمله بهترين ظروف پخت محسوب مي‌شوند و طول عمر بالايي دارند و مي‌توان به سلامت غذايي كه داخل آنها پخته مي‌شود، اطمينان داشت.

7.ظروف شيشه‌اي يا پيركس

ظروف پخت شيشه‌اي يا اصطلاحا پيركس، حرارت بالا را تحمل مي‌كنند و در صورتي كه اين ظروف رنگ نشده باشند، مي‌توان گفت سالم‌ترين نوع ظروف براي پخت غذا هستند. اگر به اين ظروف ضربه‌هاي محكم وارد نشود و دچار شوك دمايي نشوند، مقاوم هستند و از همه مهم‌تر بازيافت مي‌شوند! تنها نكته اين است كه بايد مراقب باشيد غذا داخل آنها ته نگيرد و نچسبد.

8.ظروف سفالي

هزاران سال است كه از اين ظروف براي پخت كمك مي‌گيرند. اين ظروف روكش لعاب يا ورني ندارند و درنتيجه بسيار سالم و طبيعي هستند. متاسفانه امروزه از اين نوع ظروف بسيار كم استفاده مي‌شود.

9.ظروف مسي

مس‌ هادي خوب حرارت است و اگر روي گاز آشپزي مي‌كنيد، مي‌تواند ظرف پخت مناسبي باشد. معمولا از ظروف مسي براي تهيه مربا استفاده مي‌كنند. مس قرمز به مرور زمان در مجاورت هوا اكسيد مي‌شود و به سبز خاكستري مي‌گرايد. مسي كه به اين رنگ درآمده، براي سلامت مضر است. مس زياد براي سلامت مضر است به همين دليل معمولا داخل مس را با فلزي ديگر مي‌پوشانند. مشكل ظروف مسي اين است كه روكش داخلي آنها به مرور زمان به دنبال استفاده يا ريختن مواد اسيدي از بين مي‌رود. به‌تازگي ظروف مسي با اينوكس روكش مي‌شوند كه نگهداري‌اش ساده‌تر و استفاده آن سالم‌تر است. برخي از ظروف نيز تركيب مس و زينك هستند اما تعداد آنها بسيار كم است و به سختي پيدا مي‌شوند.

10.ظروف سيليكوني

سيليكون چيزي شبيه به كائوچو است و از تركيب طبيعي سيليسيوم و اكسيژن تهيه شده است. از ظروف سيليكوني بيشتر در پخت شيريني‌ها استفاده مي‌شود. زمان پخت در اين ظروف، سريع‌ است و حتي بدون روغن ماده غذايي از آنها جدا مي‌شود. شستشوي آنها ساده است و مي‌توان به‌راحتي آنها را از فريزر به فر منتقل كرد. البته نبايد اين ظرف‌ها را روي حرارت مستقيم گذاشت. كيفيت ظروف سيليكوني و بهاي آنها متفاوت است. سيليكون‌هاي پلاتيني از گران‌ترين انواع هستند و مي‌توان از آنها در درجه حرارت‌هاي بسيار بالا استفاده كرد. سيليكون پراكسيد ضعيف‌ترين نوع سيليكون است و برخلاف نوع پلاتيني تحمل 4 ساعت حرارت 200 درجه را ندارد. سيليكوني كه كيفيت پاييني دارد، هنگام استفاده بوي نامطبوعي توليد مي‌كند و ممكن است مولكول‌هاي سمي را وارد غذاي شما كند، بنابراين اگر ظرف سيليكوني‌تان از نوع مرغوب نيست فقط از آن براي موادغذايي‌اي كه در سرما تهيه مي‌شوند، مثل ژله، استفاده كنيد.